An oan ne felle ket dezhañ bezañ un dañvad skrivet gant Didier Jean ha Zad

En arbenn d’ar raktress « kontiñ ar glad », en deus dibabet Patrick Béchard lakaat e skolidi da labourat a-ziwar ur sorbienn : « Iwan Pier hag ar bleiz ». Ur raktress a-hed ar

Lakait ar frazennoù amañ en urzh.. a treset

Pa erruas ar forbaned d’o zro, e voent lonket rac'h gant al leon, ha hini ebet anezho ne chomas

Feiz, pa oan ’n em gavet e ti an Aotrou Person ’m boa lâret dezhañ e oan klañv gant ar c’hoant dimeziñ?. - Klañv gant ar

Deskard mat a-walc’h e oan, plijout a raen d’an Aotrou Bouder kenañ : alies e teue du-mañ da ober kaoz gant ma c’herent, ha da gas dezho ma notennoù.. Nemet avat, e rebeche ma

» Kentizh àr an oanig ar loen gouez dinatur A zigor e veg bras, er c’has getañ pelloc’h Hag en debr a dammoù hep chikanal muioc’h.. Àr an douar-mañ get ar c’hreñvañ

Ha hi da di ‘n amezegez, Ar verienenn, tost o chom, Da c’houlenn ‘vit he ziegezh Da vont betek an heol tomm, Un nebeudig greun da brestañ. – « Touiñ ‘ran e teuin

Ar Grilhan disoursi, Goulle-kaer e vouelloù, Kalz a c’hoant n’en doa mui Da lâret sonennoù!. Da di