Ar grilhan hag ar verionenn
En amzer ag an hañv Hep arsav, noz ha deiz, E kane ar Grilhan
Ha bourrus e kave.
E-kreiz an deverrañs Ankouaet mat en doa A serriñ e vevañs E’it an amzer goude.
Mes tremen a ra buan An ebad, an c’hoari.
Setu daet ar gouiañv Ha daet ar gerteri ! Ne gave mui netra Da reiñ d’e gargusenn, Na preñved, na bara, Nag un tamm kelionenn.
Ar Grilhan disoursi, Goulle-kaer e vouelloù, Kalz a c’hoant n’en doa mui Da lâret sonennoù.
Da di ar Verionenn
Eñ aet, ar c’haezh Grilhan, Da c’houlenn ur c’hranenn Evit torriñ e naon.
« Me lâr deoc’h a-vremañ, A galon » eme-eñ,
« M’ho paeo, an eost-mañ, Div c’hranenn e’it unan. » Mes ar Verionenn kriz A reskond d’ar Grilhan :
« Bara n’hoc’h eus ket mui ! Petra raec’h-c’hwi d’an hañv ? »
« Pa oa kaer an amzer, E’it komz get gwirionez, Er-maez ag en tier Me gane noz-ha-deiz. »
« Ha ! Ya, c’hwi a gane Pa oa ret labourat ! Hama, krollit ivez.
Kenavo ! Yec’hed mat ! » Grilhan, n’ankouait ket, Mes dalc’hit soñj ervat Da bep unan er bed Emañ ret labourat.
Ha c’hwi, gouiit ivez, Merionenn digalon, Selaouet get truez Goulenn ar baourerion !
Étienne Le Strat (Stevan Kerhored), Gwerzennoù Breizh-Izel, An Henbont, 1931 Trugarez da zDaniel Doujet
