• Aucun résultat trouvé

Plotin III

N/A
N/A
Info
Télécharger
Protected

Academic year: 2022

Partager "Plotin III"

Copied!
1
0
0

Chargement.... (Voir le texte intégral maintenant)

Texte intégral

(1)

Université de Nantes – Département de philosophie Cours de grec philosophie par Angelo Giavatto (LM & Lettres Classiques) 2

e

semestre 2012-2013 18.4.2013

Plotin III

T1 Plotin II 4 (12), 12,20-37 – Les deux matières

Ἔστι τοίνυν ἀναγκαῖον ἡ ὕλη καὶ τῇ ποιότητι καὶ τῷ µεγέθει· ὥστε καὶ τοῖς σώµασι· καὶ οὐ κενὸν ὄνοµα, ἀλλ’ ἔστι τι ὑποκείµενον κἂν ἀόρατον κἂν ἀµέγεθες ὑπάρχῃ. Ἢ οὕτως οὐδὲ τὰς ποιότητας φήσοµεν οὐδὲ τὸ µέγεθος τῷ αὐτῷ λόγῳ· ἕκαστον γὰρ τῶν τοιούτων λέγοιτο ἂν οὐδὲν εἶναι ἑαυτοῦ µόνον λαµβανόµενον. Εἰ δὲ ταῦτα ἔστι καίπερ ἀµυδρῶς ὂν ἕκαστον, πολὺ µᾶλλον ἂν εἴη ὕλη, κἂν µὴ ἐναργὴς ὑπάρχῃ αἱρετὴ οὖσα οὐ 5

ταῖς αἰσθήσεσιν· οὔτε γὰρ ὄµµασιν, ἄχρους γάρ· οὔτε ἀκοῇ, οὐ γὰρ ψόφος· οὐδὲ χυµοί, διὸ οὐδὲ ῥῖνες οὐδὲ γλῶσσα. Ἆρ’ οὖν ἁφῇ; Ἢ οὔ, ὅτι µηδὲ σῶµα· σώµατος γὰρ ἡ ἁφή, ὅτι ἢ πυκνοῦ ἢ ἀραιοῦ, µαλακοῦ σκληροῦ, ὑγροῦ ξηροῦ· τούτων δὲ οὐδὲν περὶ τὴν ὕλην·

ἀλλὰ λογισµῷ οὐκ ἐκ νοῦ, ἀλλὰ κενῶς· διὸ καὶ νόθος, ὡς εἴρηται. Ἀλλ’ οὐδὲ σωµατότης περὶ αὐτήν· εἰ µὲν λόγος ἡ σωµατότης, ἕτερος αὐτῆς· αὕτη οὖν ἄλλο· εἰ δ’ ἤδη ποιήσασα 10

καὶ οἷον κραθεῖσα, σῶµα φανερῶς. ἂν εἴη καὶ οὐχ ὕλη µόνον.

Références

Télécharger maintenant ( PDF - 1 Page - 42.40 KB )

Documents relatifs

T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν

πολλῶν δὲ τοιούτων γινοµένων ἤδη διαφορά τις γίνεται, ὥστε τοῖς µὲν γίνεσθαι λόγον ἐκ τῆς τῶν τοιούτων µονῆς, τοῖς δὲ µή.. Ἐκ µὲν οὖν αἰσθήσεως

T1 Hiérocles (Stobée 4,671,7-673,11) ὅλως γὰρ ἕκαστος ἡ µ ῶν οἷον κύκλοις πολλοῖς περιγέγραπται , τοῖς µ ὲν σ , τοῖς δὲ µ , καὶ τοῖς µ ὲν περιέχουσι , τοῖς δὲ περιεχο , κατὰ τὰς διαφόρους καὶ ἀνίσους πρὸς ἀλλήλους σχέσεις . πρῶτος µ ὲν γάρ ἐστι κύκλος καὶ

τὸ µὲν οὖν συνέχον καὶ πραγµατικώτερον εἴρηται· χρὴ δ’ ἐπιµετρεῖν καὶ κατὰ τὴν τῶν προσηγοριῶν χρῆσιν, τοὺς µὲν ἀνεψιοὺς καὶ

Stoïcisme II

ἄλλως δὲ λέγεται ἀδιάφορα τὰ µήθ’ ὁρµῆς µήτ’ ἀφορµῆς κινητικά, ὡς ἔχει τὸ ἀρτίας ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τρίχας ἢ περιττάς, ἢ ἐκτεῖναι τὸν δάκτυλον ἢ

T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον

τούτων γὰρ ἀπλανὴς θεωρία πᾶσαν αἵρεσιν καὶ φυγὴν ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώµατος ὑγίειαν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν, ἐπεὶ τοῦτο τοῦ 5.. µακαρίως

Plotin II

Ἐνταῦθα µὲν γὰρ παρὰ µέρος πάντα καὶ ἓν ἑκάστοτε· διὸ οὐδὲν ἐµµένει ἄλλου ἄλλο ἐξωθοῦντος· διὸ οὐ ταὐτὸν ἀεί.. Οὐδέποτ’ οὖν ἄµορφος οὐδὲ ἐκεῖ ἡ ἐκεῖ,

: le mythe de la caverne – extraits T1 514a1-515d1 Μετὰ ἡ πέρι ἀνθρώπους ἀναπεπτα µ τὸ σπήλαιον σκέλη ὥστε πρόσθεν τοῦ ἀδυνάτους καό τῶν παρ ἀνθρώπων πρόκειται σκεύη ὑπερέχοντα καὶ παντοῖα µ , οἷον εἰκὸς τοὺς µ ὲν φθεγγο , τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντω

ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταµένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ µακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων

: le discours d’Aristophane – extraits T1 189d7-190a3 πρῶτον µ ὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη τὰ καὶ ἀλλὰ νῦν λοιπόν τότε ἀ τε ὄνο εἶδος νῶτον δὲ χερσίν δύ ἀ ὦτα αἰδοῖα τούτων . T2 190d1-6 νῦν µ ὲν γὰρ αὐτούς , ἔφη , διατε ῶ δίχα ἕκαστον , καὶ ἔσονται ἡ βαδιοῦντα

ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα

T1 Aristote, Poétique 6, 1449

[…] ἐπεὶ δὲ πράξεώς ἐστι µίµησις, πράττεται δὲ ὑπὸ τινῶν πραττόντων, οὓς ἀνάγκη ποιούς τινας εἶναι κατά τε τὸ ἦθος καὶ τὴν διάνοιαν (διὰ γὰρ τούτων