Récemment recherché

Aucun résultat trouvé

Étiquettes

Aucun résultat trouvé

Document

Aucun résultat trouvé

Accueil Écoles Thèmes

Connexion

T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν

Partager "T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν "

N/A

N/A

Protected

Année scolaire: 2022

Info

Protected

Academic year: 2022

Partager "T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν "

Copied!

1

0

0

1

0

0

Chargement.... (Voir le texte intégral maintenant)

Télécharger maintenant ( 1 Page )

Texte intégral

(1)

Université de Nantes – Département de philosophie Cours de grec philosophie par Angelo Giavatto (LM & Lettres Classiques) 2

^e

semestre 2012-2013 7.2.2013

Aristote, Seconds Analytiques

T1 Aristote, Seconds Analytiques II 19, 99

^b

36-1450

^a

14

ἐνούσης δ’ αἰσθήσεως τοῖς µὲν τῶν ζῴων ἐγγίγνεται µονὴ τοῦ αἰσθήµατος, τοῖς δ’ οὐκ ἐγγίγνεται. ὅσοις µὲν οὖν µὴ ἐγγίγνεται, ἢ ὅλως ἢ περὶ ἃ µὴ ἐγγίγνεται, οὐκ ἔστι τούτοις γνῶσις ἔξω τοῦ αἰσθάνεσθαι· ἐν οἷς δ’ ἔνεστιν αἰσθοµένοις ἔχειν ἔτι ἐν τῇ ψυχῇ. πολλῶν δὲ τοιούτων γινοµένων ἤδη διαφορά τις γίνεται, ὥστε τοῖς µὲν γίνεσθαι λόγον ἐκ τῆς τῶν τοιούτων µονῆς, τοῖς δὲ µή. Ἐκ µὲν οὖν αἰσθήσεως γίνεται µνήµη, ὥσπερ λέγοµεν, ἐκ δὲ µνήµης πολλάκις τοῦ αὐτοῦ γινοµένης ἐµπειρία· αἱ γὰρ πολλαὶ µνῆµαι τῷ ἀριθµῷ ἐµπειρία µία ἐστίν. ἐκ δ' ἐµπειρίας ἢ ἐκ παντὸς ἠρεµήσαντος τοῦ καθόλου ἐν τῇ ψυχῇ, τοῦ ἑνὸς παρὰ τὰ πολλά, ὃ ἂν ἐν ἅπασιν ἓν ἐνῇ ἐκείνοις τὸ αὐτό, τέχνης ἀρχὴ καὶ ἐπιστήµης, ἐὰν µὲν περὶ γένεσιν, τέχνης, ἐὰν δὲ περὶ τὸ ὄν, ἐπιστήµης. οὔτε δὴ ἐνυπάρχουσιν ἀφωρισµέναι αἱ ἕξεις, οὔτ’ ἀπ’ ἄλλων ἕξεων γίνονται γνωστικωτέρων, ἀλλ’ ἀπὸ αἰσθήσεως, οἷον ἐν µάχῃ τροπῆς γενοµένης ἑνὸς στάντος ἕτερος ἔστη, εἶθ’ ἕτερος, ἕως ἐπὶ ἀρχὴν ἦλθεν. ἡ δὲ ψυχὴ ὑπάρχει τοιαύτη οὖσα οἵα δύνασθαι πάσχειν τοῦτο. ὃ δ’ ἐλέχθη µὲν πάλαι, οὐ σαφῶς δὲ ἐλέχθη, πάλιν εἴπωµεν.

στάντος γὰρ τῶν ἀδιαφόρων ἑνός, πρῶτον µὲν ἐν τῇ ψυχῇ καθόλου (καὶ γὰρ

αἰσθάνεται µὲν τὸ καθ’ ἕκαστον, ἡ δ’ αἴσθησις τοῦ καθόλου ἐστίν, οἷον

ἀνθρώπου, ἀλλ’ οὐ Καλλίου ἀνθρώπου)· πάλιν ἐν τούτοις ἵσταται, ἕως ἂν τὰ

ἀµερῆ στῇ καὶ τὰ καθόλου, οἷον τοιονδὶ ζῷον, ἕως ζῷον, καὶ ἐν τούτῳ

ὡσαύτως. δῆλον δὴ ὅτι ἡµῖν τὰ πρῶτα ἐπαγωγῇ γνωρίζειν ἀναγκαῖον· καὶ γὰρ

ἡ αἴσθησις οὕτω τὸ καθόλου ἐµποιεῖ. Ἐπεὶ δὲ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν ἕξεων αἷς

ἀληθεύοµεν αἱ µὲν ἀεὶ ἀληθεῖς εἰσιν, αἱ δὲ ἐπιδέχονται τὸ ψεῦδος, οἷον δόξα καὶ

λογισµός, ἀληθῆ δ’ ἀεὶ ἐπιστήµη καὶ νοῦς, καὶ οὐδὲν ἐπιστήµης ἀκριβέστερον

ἄλλο γένος ἢ νοῦς, αἱ δ’ ἀρχαὶ τῶν ἀποδείξεων γνωριµώτεραι, ἐπιστήµη

δ’ ἅπασα µετὰ λόγου ἐστί, τῶν ἀρχῶν ἐπιστήµη µὲν οὐκ ἂν εἴη, ἐπεὶ δ’ οὐδὲν

ἀληθέστερον ἐνδέχεται εἶναι ἐπιστήµης ἢ νοῦν, νοῦς ἂν εἴη τῶν ἀρχῶν, ἔκ τε

τούτων σκοποῦσι καὶ ὅτι ἀποδείξεως ἀρχὴ οὐκ ἀπόδειξις, ὥστ’ οὐδ’ ἐπιστήµης

ἐπιστήµη. εἰ οὖν µηδὲν ἄλλο παρ’ ἐπιστήµην γένος ἔχοµεν ἀληθές, νοῦς ἂν εἴη

ἐπιστήµης ἀρχή. καὶ ἡ µὲν ἀρχὴ τῆς ἀρχῆς εἴη ἄν, ἡ δὲ πᾶσα ὁµοίως ἔχει πρὸς τὸ

πᾶν πρᾶγµα.

Références

Télécharger maintenant ( PDF - 1 Page - 42.48 KB )

Documents relatifs

: le discours d’Aristophane – extraits T1 189d7-190a3 πρῶτον µ ὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη τὰ καὶ ἀλλὰ νῦν λοιπόν τότε ἀ τε ὄνο εἶδος νῶτον δὲ χερσίν δύ ἀ ὦτα αἰδοῖα τούτων . T2 190d1-6 νῦν µ ὲν γὰρ αὐτούς , ἔφη , διατε ῶ δίχα ἕκαστον , καὶ ἔσονται ἡ βαδιοῦντα

ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα

B = ……………………….. B = ……………………….. B = ……………………….. B = ……………………….. B = ………… B = ……………………….. B = ………………… B = /f{ µ/µ + µ/µ ; µ + µ/µ } 4 [3 ] A = ……………… A = …… A = …………………….. A = …………… A = /f{ µ/µ ; µ/µ } 3 [2 ] 2 [1 ] Interrogation n° 14 – C ours n° 2 du C h

la première fraction

/f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = = /f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = = b ≠ 0 et d ≠ 0 × = Interrogation n° 13 – C ours n° 1 du C hapitre VI – S ur 3 points – calculatriceinterdite

[r]

/f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = ………….…………. = ………… /f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = ………….…………. = ………… b ≠ 0 et d ≠ 0 ab ×cd = ………….…………. Interrogation n° 13 – C ours n° 1 du C hapitre VI – S ur 3 points – calculatrice interdite

[r]

µ/^µ =…………………………………………=………µ/^µ =…………………………………………=………µ/^µ =…………………………………………=……… n a a a n … … a a×a×a×……×a×a a n a a a n Interrogation n° 22 – C ours n° 1 du C hapitre XII – S ur 4 points –CALCULATRICE AUTORISEE

[r]

C D = \s\up12(¾® ( /{ − ; } µ ; /{ − ; } µ } A ( /{ − ; } µ ; /{ − ; } µ } B Exercice n°3 Exercice n°2 Exercice n°1 Troisieme − Brevet Vecteurs

Que peut-on dire du quadrilatère formé par ces 4

¤ z + µ = ¤ i – µ. z z z × z z – z z + z z = µ – ¤ i z = µ + ¤ i r e (¤ i /t{– µ;+ µ}) = ….......... i m (#5 i #6) = ….......... z = – ¤ i e ( z )=.......... i m ( z )=.............. z = /rc{µ} e ( z )=.......... i m ( z )=.............. z = µ – ¤ i e ( z

[r]

Le paramètre µ est strictement positif, on pose aussi c µ = µ−1 µ . On dira qu'un intervalle I de R est stable lorsque :

Il s'agit de former une liste d'intervalles et de décrire le comportement de la suite lorsque x 0 est dans chacun des intervalles listés.. Former le tableau de variation de f µ

Téléchargez tous les documents en téléchargeant vos documents d'étude.

Votre document sera enrichi, partagé sur 123dok FR pour vous aider à étudier.

Documents relatifs

Signification, langage et structure

Signification, langage et structure

4

0

0

Rapport de projet de fin d’études µ µ

Rapport de projet de fin d’études µ µ

66

0

0

II 3 194 23-35 ἕνα χαλκὸς τὸ ἐστὶν τούτου οἷον ποιου δ ἐστὶν Aristote, (causalité) ἵνα έρη ’ ἡ τι τὰ µ εἶδος ὑγίεια ὑγιαίνῃ ὲν ὁ ἐνυπάρχοντος µ τὸ ὁ ἐν ένου τοῦ βουλεύσας γένη λόγος οὖν τῷ οὗ καὶ · διὰ ἀνδριάντος ”, ἕνεκα καὶ τρόπον ( λόγῳ τὸ οἷον καὶ ὁ τ

II 3 194 23-35 ἕνα χαλκὸς τὸ ἐστὶν τούτου οἷον ποιου δ ἐστὶν Aristote, (causalité) ἵνα έρη ’ ἡ τι τὰ µ εἶδος ὑγίεια ὑγιαίνῃ ὲν ὁ ἐνυπάρχοντος µ τὸ ὁ ἐν ένου τοῦ βουλεύσας γένη λόγος οὖν τῷ οὗ καὶ · διὰ ἀνδριάντος ”, ἕνεκα καὶ τρόπον ( λόγῳ τὸ οἷον καὶ ὁ τ

1

0

0

T1 Hiérocles (Stobée 4,671,7-673,11) ὅλως γὰρ ἕκαστος ἡ µ ῶν οἷον κύκλοις πολλοῖς περιγέγραπται , τοῖς µ ὲν σ , τοῖς δὲ µ , καὶ τοῖς µ ὲν περιέχουσι , τοῖς δὲ περιεχο , κατὰ τὰς διαφόρους καὶ ἀνίσους πρὸς ἀλλήλους σχέσεις . πρῶτος µ ὲν γάρ ἐστι κύκλος καὶ

T1 Hiérocles (Stobée 4,671,7-673,11) ὅλως γὰρ ἕκαστος ἡ µ ῶν οἷον κύκλοις πολλοῖς περιγέγραπται , τοῖς µ ὲν σ , τοῖς δὲ µ , καὶ τοῖς µ ὲν περιέχουσι , τοῖς δὲ περιεχο , κατὰ τὰς διαφόρους καὶ ἀνίσους πρὸς ἀλλήλους σχέσεις . πρῶτος µ ὲν γάρ ἐστι κύκλος καὶ

1

0

0

T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον

T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον

2

0

0

T1 Plotin II 4 (12), 1 – Τὴν ὕλην ὑποκεί < ὑποδοχὴν κοινόν τῆς ὑποκει διέστησαν 5 τούτοις εἶναι ἄλλα καὶ τολ δὴ σῶ 10 λέγουσι ὑποβεβλῆσθαι ἧς τοῖς Plotin I αὐτοὶ περὶ πρότεροι > οἱ λεγο µ καὶ εἰδῶν < τὰ µ τοιαύτης α νοητοῖς καὶ ῶσι µ τὴν πάντα µ ενόν αὐτῇ

T1 Plotin II 4 (12), 1 – Τὴν ὕλην ὑποκεί < ὑποδοχὴν κοινόν τῆς ὑποκει διέστησαν 5 τούτοις εἶναι ἄλλα καὶ τολ δὴ σῶ 10 λέγουσι ὑποβεβλῆσθαι ἧς τοῖς Plotin I αὐτοὶ περὶ πρότεροι > οἱ λεγο µ καὶ εἰδῶν < τὰ µ τοιαύτης α νοητοῖς καὶ ῶσι µ τὴν πάντα µ ενόν αὐτῇ

1

0

0

() ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ()= () () ˆ u σ µ → x x , , t u t ; ; µ µ ( µ n ) → 0, = s t ∀ x , ( µ ∈∂Ω ∀ )? x ∈∂Ω ∂ u ( x , t ; µ ) ∂ u ∂ u ( x , t ; µ ) ()= s ( µ ) = u ( x , t ; µ ) Σ ( x , t ) dxdt = ℓ u ( x , t ; µ ) dt u ( x ,0; µ ) = 0; ( x ,0;

() ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ()= () () ˆ u σ µ → x x , , t u t ; ; µ µ ( µ n ) → 0, = s t ∀ x , ( µ ∈∂Ω ∀ )? x ∈∂Ω ∂ u ( x , t ; µ ) ∂ u ∂ u ( x , t ; µ ) ()= s ( µ ) = u ( x , t ; µ ) Σ ( x , t ) dxdt = ℓ u ( x , t ; µ ) dt u ( x ,0; µ ) = 0; ( x ,0;

15

0

0

: le mythe de la caverne – extraits T1 514a1-515d1 Μετὰ ἡ πέρι ἀνθρώπους ἀναπεπτα µ τὸ σπήλαιον σκέλη ὥστε πρόσθεν τοῦ ἀδυνάτους καό τῶν παρ ἀνθρώπων πρόκειται σκεύη ὑπερέχοντα καὶ παντοῖα µ , οἷον εἰκὸς τοὺς µ ὲν φθεγγο , τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντω

: le mythe de la caverne – extraits T1 514a1-515d1 Μετὰ ἡ πέρι ἀνθρώπους ἀναπεπτα µ τὸ σπήλαιον σκέλη ὥστε πρόσθεν τοῦ ἀδυνάτους καό τῶν παρ ἀνθρώπων πρόκειται σκεύη ὑπερέχοντα καὶ παντοῖα µ , οἷον εἰκὸς τοὺς µ ὲν φθεγγο , τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντω

1

0

0