Récemment recherché

Aucun résultat trouvé

Étiquettes

Aucun résultat trouvé

Document

Aucun résultat trouvé

Accueil Écoles Thèmes

Connexion

T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον

Partager "T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον"

N/A

N/A

Protected

Année scolaire: 2022

Info

Protected

Academic year: 2022

Partager "T1 Epicure, 127-132 Ἀναλογιστέον κεναί φυσικῶν µ ὲν ἀναγκαῖαι µ τῶν ἀναγκαίων µ ὲν εὐδαι ἀναγκαῖαι δὲ ἀοχλησίαν αὐτὸ τούτων ἀπλανὴς ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ ὑγίειαν ἀταραξίαν ἐπεὶ 5 µ ἐστι χάριν ὅπως ἀλγῶ µ µ ὅταν ἅπαξ ἡ µ ᾶς ὁ τῆς χει ἔχοντος ὡς ἐνδέον ἕτερον"

Copied!

2

0

0

2

0

0

Chargement.... (Voir le texte intégral maintenant)

Télécharger maintenant ( 2 Page )

Texte intégral

(1)

Université de Nantes – Département de philosophie Cours de grec philosophie par Angelo Giavatto (LM & Lettres Classiques) 2

^e

semestre 2012-2013 14 et 21.3.2013

Épicurisme I

T1 Epicure, Lettre à Ménécée 127-132

Ἀναλογιστέον δὲ ὡς τῶν ἐπιθυµιῶν αἱ µέν εἰσι φυσικαί, αἱ δὲ κεναί, καὶ τῶν φυσικῶν αἱ µὲν ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ φυσικαὶ µόνον· τῶν δὲ ἀναγκαίων αἱ µὲν πρὸς εὐδαιµονίαν εἰσὶν ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ πρὸς τὴν τοῦ σώµατος ἀοχλησίαν, αἱ δὲ πρὸς αὐτὸ τὸ ζῆν. τούτων γὰρ ἀπλανὴς θεωρία πᾶσαν αἵρεσιν καὶ φυγὴν ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώµατος ὑγίειαν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν, ἐπεὶ τοῦτο τοῦ 5

µακαρίως ζῆν ἐστι τέλος. τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττοµεν, ὅπως µήτε

ἀλγῶµεν µήτε ταρβῶµεν. ὅταν δὲ ἅπαξ τοῦτο περὶ ἡµᾶς γένηται, λύεται πᾶς ὁ τῆς ψυχῆς χειµών, οὐκ ἔχοντος τοῦ ζῴου βαδίζειν ὡς πρὸς ἐνδέον τι καὶ ζητεῖν ἕτερον ᾧ τὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώµατος ἀγαθὸν συµπληρώσεται. τότε γὰρ ἡδονῆς χρείαν ἔχοµεν, ὅταν ἐκ τοῦ µὴ παρεῖναι τὴν ἡδονὴν ἀλγῶµεν· <ὅταν δὲ 10

µὴ ἀλγῶµεν> οὐκέτι τῆς ἡδονῆς δεόµεθα. Καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἡδονὴν ἀρχὴν καὶ τέλος λέγοµεν εἶναι τοῦ µακαρίως ζῆν. ταύτην γὰρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενικὸν ἔγνωµεν, καὶ ἀπὸ ταύτης καταρχόµεθα πάσης αἱρέσεως καὶ φυγῆς, καὶ ἐπὶ ταύτην καταντῶµεν ὡς κανόνι τῷ πάθει πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντες. Καὶ ἐπεὶ πρῶτον ἀγαθὸν τοῦτο καὶ σύµφυτον, διὰ τοῦτο καὶ οὐ πᾶσαν ἡδονὴν 15

αἱρούµεθα, ἀλλ’ ἔστιν ὅτε πολλὰς ἡδονὰς ὑπερβαίνοµεν, ὅταν πλεῖον ἡµῖν τὸ δυσχερὲς ἐκ τούτων ἕπηται· καὶ πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους νοµίζοµεν, ἐπειδὰν µείζων ἡµῖν ἡδονὴ παρακολουθῇ πολὺν χρόνον ὑποµείνασι τὰς ἀλγηδόνας. πᾶσα οὖν ἡδονὴ διὰ τὸ φύσιν ἔχειν οἰκείαν ἀγαθόν, οὐ πᾶσα µέντοι αἱρετή· καθάπερ καὶ ἀλγηδὼν πᾶσα κακόν, οὐ πᾶσα δὲ ἀεὶ φευκτὴ πεφυκυῖα. τῇ 20

µέντοι συµµετρήσει καὶ συµφερόντων καὶ ἀσυµφόρων βλέψει ταῦτα πάντα

κρίνειν καθήκει. χρώµεθα γὰρ τῷ µὲν ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους ὡς κακῷ, τῷ δὲ κακῷ τοὔµπαλιν ὡς ἀγαθῷ. Καὶ τὴν αὐτάρκειαν δὲ ἀγαθὸν µέγα νοµίζοµεν, οὐχ ἵνα πάντως τοῖς ὀλίγοις χρώµεθα, ἀλλ’ ὅπως, ἐὰν µὴ ἔχωµεν τὰ πολλά, τοῖς ὀλίγοις ἀρκώµεθα, πεπεισµένοι γνησίως ὅτι ἥδιστα πολυτελείας ἀπολαύουσιν οἱ 25

ἥκιστα ταύτης δεόµενοι, καὶ ὅτι τὸ µὲν φυσικὸν πᾶν εὐπόριστόν ἐστι, τὸ δὲ κενὸν δυσπόριστον, οἵ τε λιτοὶ χυλοὶ ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἡδονὴν ἐπιφέρουσιν, ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ’ ἔνδειαν ἐξαιρεθῇ, καὶ µᾶζα καὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονήν, ἐπειδὰν ἐνδέων τις αὐτὰ προσενέγκηται. τὸ συνεθίζειν οὖν ἐν ταῖς ἁπλαῖς καὶ οὐ πολυτελέσι διαίταις καὶ ὑγιείας ἐστὶ συµπληρωτικὸν καὶ 30

πρὸς τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρήσεις ἄοκνον ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ τοῖς

πολυτελέσιν ἐκ διαλειµµάτων προσερχοµένοις κρεῖττον ἡµᾶς διατίθησι καὶ πρὸς

(2)

AG Cours de grec philosophique LM et L2 Lettres Classiques 14 et 21.3.2013

2

τὴν τύχην ἀφόβους παρασκευάζει. Ὅταν οὖν λέγωµεν ἡδονὴν τέλος ὑπάρχειν, οὐ τὰς τῶν ἀσώτων ἡδονὰς καὶ τὰς ἐν ἀπολαύσει κειµένας λέγοµεν, ὥς τινες ἀγνοοῦντες καὶ οὐχ ὁµολογοῦντες ἢ κακῶς ἐκδεχόµενοι νοµίζουσιν, ἀλλὰ τὸ 35

µήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶµα µήτε ταράττεσθαι κατὰ ψυχήν. οὐ γὰρ πότοι καὶ κῶµοι συνείροντες οὐδ' ἀπολαύσεις παίδων καὶ γυναικῶν οὐδ' ἰχθύων καὶ τῶν ἄλλων ὅσα φέρει πολυτελὴς τράπεζα, τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον, ἀλλὰ νήφων λογισµὸς καὶ τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ τὰς δόξας ἐξελαύνων, ἐξ ὧν πλεῖστος τὰς ψυχὰς καταλαµβάνει θόρυβος. Τούτων δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ τὸ 40

µέγιστον ἀγαθὸν φρόνησις. διὸ καὶ φιλοσοφίας τιµιώτερον ὑπάρχει φρόνησις, ἐξ

ἧς αἱ λοιπαὶ πᾶσαι πεφύκασιν ἀρεταί, διδάσκουσα ὡς οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίµως καὶ καλῶς καὶ δικαίως, <οὐδὲ φρονίµως καὶ καλῶς καὶ δικαίως>

ἄνευ τοῦ ἡδέως. συµπεφύκασι γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέως καὶ τὸ ζῆν ἡδέως τούτων ἐστὶν ἀχώριστον.

45

Références

Télécharger maintenant ( PDF - 2 Page - 64.55 KB )

Documents relatifs

: le discours d’Aristophane – extraits T1 189d7-190a3 πρῶτον µ ὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη τὰ καὶ ἀλλὰ νῦν λοιπόν τότε ἀ τε ὄνο εἶδος νῶτον δὲ χερσίν δύ ἀ ὦτα αἰδοῖα τούτων . T2 190d1-6 νῦν µ ὲν γὰρ αὐτούς , ἔφη , διατε ῶ δίχα ἕκαστον , καὶ ἔσονται ἡ βαδιοῦντα

ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα

B = ……………………….. B = ……………………….. B = ……………………….. B = ……………………….. B = ………… B = ……………………….. B = ………………… B = /f{ µ/µ + µ/µ ; µ + µ/µ } 4 [3 ] A = ……………… A = …… A = …………………….. A = …………… A = /f{ µ/µ ; µ/µ } 3 [2 ] 2 [1 ] Interrogation n° 14 – C ours n° 2 du C h

la première fraction

/f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = = /f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = = b ≠ 0 et d ≠ 0 × = Interrogation n° 13 – C ours n° 1 du C hapitre VI – S ur 3 points – calculatriceinterdite

[r]

/f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = ………….…………. = ………… /f{ µ ; µ } × /f{ µ ; µ } = ………….…………. = ………… b ≠ 0 et d ≠ 0 ab ×cd = ………….…………. Interrogation n° 13 – C ours n° 1 du C hapitre VI – S ur 3 points – calculatrice interdite

[r]

µ/^µ =…………………………………………=………µ/^µ =…………………………………………=………µ/^µ =…………………………………………=……… n a a a n … … a a×a×a×……×a×a a n a a a n Interrogation n° 22 – C ours n° 1 du C hapitre XII – S ur 4 points –CALCULATRICE AUTORISEE

[r]

C D = \s\up12(¾® ( /{ − ; } µ ; /{ − ; } µ } A ( /{ − ; } µ ; /{ − ; } µ } B Exercice n°3 Exercice n°2 Exercice n°1 Troisieme − Brevet Vecteurs

Que peut-on dire du quadrilatère formé par ces 4

¤ z + µ = ¤ i – µ. z z z × z z – z z + z z = µ – ¤ i z = µ + ¤ i r e (¤ i /t{– µ;+ µ}) = ….......... i m (#5 i #6) = ….......... z = – ¤ i e ( z )=.......... i m ( z )=.............. z = /rc{µ} e ( z )=.......... i m ( z )=.............. z = µ – ¤ i e ( z

[r]

Le paramètre µ est strictement positif, on pose aussi c µ = µ−1 µ . On dira qu'un intervalle I de R est stable lorsque :

Il s'agit de former une liste d'intervalles et de décrire le comportement de la suite lorsque x 0 est dans chacun des intervalles listés.. Former le tableau de variation de f µ

Téléchargez tous les documents en téléchargeant vos documents d'étude.

Votre document sera enrichi, partagé sur 123dok FR pour vous aider à étudier.

Documents relatifs

Rapport de projet de fin d’études µ µ

Rapport de projet de fin d’études µ µ

66

0

0

II 3 194 23-35 ἕνα χαλκὸς τὸ ἐστὶν τούτου οἷον ποιου δ ἐστὶν Aristote, (causalité) ἵνα έρη ’ ἡ τι τὰ µ εἶδος ὑγίεια ὑγιαίνῃ ὲν ὁ ἐνυπάρχοντος µ τὸ ὁ ἐν ένου τοῦ βουλεύσας γένη λόγος οὖν τῷ οὗ καὶ · διὰ ἀνδριάντος ”, ἕνεκα καὶ τρόπον ( λόγῳ τὸ οἷον καὶ ὁ τ

II 3 194 23-35 ἕνα χαλκὸς τὸ ἐστὶν τούτου οἷον ποιου δ ἐστὶν Aristote, (causalité) ἵνα έρη ’ ἡ τι τὰ µ εἶδος ὑγίεια ὑγιαίνῃ ὲν ὁ ἐνυπάρχοντος µ τὸ ὁ ἐν ένου τοῦ βουλεύσας γένη λόγος οὖν τῷ οὗ καὶ · διὰ ἀνδριάντος ”, ἕνεκα καὶ τρόπον ( λόγῳ τὸ οἷον καὶ ὁ τ

1

0

0

T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν

T1 Aristote, II 19, 99 36-1450 14 ἐνούσης ’ αἰσθήσεως αἰσθή δ ’ οὐκ ἐγγίγνεται ὅσοις ὲν ὴ ἐγγίγνεται ἢ ὅλως ἢ ἃ µ ὴ ἐγγίγνεται οὐκ ἔστι ἔξω ἐν ’ ἔνεστιν ἔχειν ἔτι ἐν . µ ἤδη τις ὥστε τοῖς ὲν ἐκ µ Ἐκ ὲν αἰσθήσεως ὥσπερ ἐκ µ γινο ἐ µ µ µ ἀριθ ῷ ἐ µ µ ἐστίν

1

0

0

T1 Hiérocles (Stobée 4,671,7-673,11) ὅλως γὰρ ἕκαστος ἡ µ ῶν οἷον κύκλοις πολλοῖς περιγέγραπται , τοῖς µ ὲν σ , τοῖς δὲ µ , καὶ τοῖς µ ὲν περιέχουσι , τοῖς δὲ περιεχο , κατὰ τὰς διαφόρους καὶ ἀνίσους πρὸς ἀλλήλους σχέσεις . πρῶτος µ ὲν γάρ ἐστι κύκλος καὶ

T1 Hiérocles (Stobée 4,671,7-673,11) ὅλως γὰρ ἕκαστος ἡ µ ῶν οἷον κύκλοις πολλοῖς περιγέγραπται , τοῖς µ ὲν σ , τοῖς δὲ µ , καὶ τοῖς µ ὲν περιέχουσι , τοῖς δὲ περιεχο , κατὰ τὰς διαφόρους καὶ ἀνίσους πρὸς ἀλλήλους σχέσεις . πρῶτος µ ὲν γάρ ἐστι κύκλος καὶ

1

0

0

T1 Plotin II 4 (12), 1 – Τὴν ὕλην ὑποκεί < ὑποδοχὴν κοινόν τῆς ὑποκει διέστησαν 5 τούτοις εἶναι ἄλλα καὶ τολ δὴ σῶ 10 λέγουσι ὑποβεβλῆσθαι ἧς τοῖς Plotin I αὐτοὶ περὶ πρότεροι > οἱ λεγο µ καὶ εἰδῶν < τὰ µ τοιαύτης α νοητοῖς καὶ ῶσι µ τὴν πάντα µ ενόν αὐτῇ

T1 Plotin II 4 (12), 1 – Τὴν ὕλην ὑποκεί < ὑποδοχὴν κοινόν τῆς ὑποκει διέστησαν 5 τούτοις εἶναι ἄλλα καὶ τολ δὴ σῶ 10 λέγουσι ὑποβεβλῆσθαι ἧς τοῖς Plotin I αὐτοὶ περὶ πρότεροι > οἱ λεγο µ καὶ εἰδῶν < τὰ µ τοιαύτης α νοητοῖς καὶ ῶσι µ τὴν πάντα µ ενόν αὐτῇ

1

0

0

() ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ()= () () ˆ u σ µ → x x , , t u t ; ; µ µ ( µ n ) → 0, = s t ∀ x , ( µ ∈∂Ω ∀ )? x ∈∂Ω ∂ u ( x , t ; µ ) ∂ u ∂ u ( x , t ; µ ) ()= s ( µ ) = u ( x , t ; µ ) Σ ( x , t ) dxdt = ℓ u ( x , t ; µ ) dt u ( x ,0; µ ) = 0; ( x ,0;

() ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ⎛⎝⎜⎜⎜⎜⎜⎞⎠⎟⎟⎟⎟⎟ ()= () () ˆ u σ µ → x x , , t u t ; ; µ µ ( µ n ) → 0, = s t ∀ x , ( µ ∈∂Ω ∀ )? x ∈∂Ω ∂ u ( x , t ; µ ) ∂ u ∂ u ( x , t ; µ ) ()= s ( µ ) = u ( x , t ; µ ) Σ ( x , t ) dxdt = ℓ u ( x , t ; µ ) dt u ( x ,0; µ ) = 0; ( x ,0;

15

0

0

Signification, langage et structure

Signification, langage et structure

4

0

0

: le mythe de la caverne – extraits T1 514a1-515d1 Μετὰ ἡ πέρι ἀνθρώπους ἀναπεπτα µ τὸ σπήλαιον σκέλη ὥστε πρόσθεν τοῦ ἀδυνάτους καό τῶν παρ ἀνθρώπων πρόκειται σκεύη ὑπερέχοντα καὶ παντοῖα µ , οἷον εἰκὸς τοὺς µ ὲν φθεγγο , τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντω

: le mythe de la caverne – extraits T1 514a1-515d1 Μετὰ ἡ πέρι ἀνθρώπους ἀναπεπτα µ τὸ σπήλαιον σκέλη ὥστε πρόσθεν τοῦ ἀδυνάτους καό τῶν παρ ἀνθρώπων πρόκειται σκεύη ὑπερέχοντα καὶ παντοῖα µ , οἷον εἰκὸς τοὺς µ ὲν φθεγγο , τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντω

1

0

0