• Aucun résultat trouvé

Plotin II

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Partager "Plotin II"

Copied!
1
0
0

Texte intégral

(1)

Université de Nantes – Département de philosophie Cours de grec philosophie par Angelo Giavatto (LM & Lettres Classiques) 2

e

semestre 2012-2013 11.4.2013

Plotin II

T1 Plotin II 4 (12), 3 – Les deux matières

Ἡ δὲ τῶν γιγνοµένων ὕλη ἀεὶ ἄλλο καὶ ἄλλο εἶδος ἴσχει, τῶν δὲ ἀιδίων ἡ αὐτὴ ταὐτὸν ἀεί. Τάχα δὲ ἀνάπαλιν ἡ ἐνταῦθα. Ἐνταῦθα µὲν γὰρ παρὰ µέρος πάντα καὶ ἓν ἑκάστοτε· διὸ οὐδὲν ἐµµένει ἄλλου ἄλλο ἐξωθοῦντος· διὸ οὐ ταὐτὸν ἀεί.

Ἐκεῖ δὲ ἅµα πάντα· διὸ οὐκ ἔχει εἰς ὃ µεταβάλλοι, ἤδη γὰρ ἔχει πάντα.

Οὐδέποτ’ οὖν ἄµορφος οὐδὲ ἐκεῖ ἡ ἐκεῖ, ἐπεὶ οὐδ' ἡ ἐνταῦθα, ἀλλ’ ἕτερον τρόπον ἑκατέρα.

T2 Plotin II 4 (12), 5 – Les deux matières

Εἰ δ’, ὅτι ἀεὶ ἔχει ταῦτα καὶ ὁµοῦ, ἓν ἄµφω καὶ οὐχ ὕλη ἐκεῖνο, οὐδ’ ἐνταῦθα ἔσται τῶν σωµάτων ὕλη· οὐδέποτε γὰρ ἄνευ µορφῆς, ἀλλ’ ἀεὶ ὅλον σῶµα, σύνθετον µὴν ὅµως. Καὶ νοῦς εὑρίσκει τὸ διττόν· οὗτος γὰρ διαιρεῖ, ἕως εἰς ἁπλοῦν ἥκῃ µηκέτι αὐτὸ ἀναλύεσθαι δυνάµενον· ἕως δὲ δύναται, χωρεῖ αὐτοῦ εἰς τὸ βάθος.

Τὸ δὲ βάθος ἑκάστου ἡ ὕλη· διὸ καὶ σκοτεινὴ πᾶσα, ὅτι τὸ φῶς ὁ λόγος.

5

Références

Documents relatifs

Πρῶτον μὲν πένης ἀεί ἐστι, καὶ πολλοῦ δεῖ ἁπαλός τε καὶ καλός, οἷον οἱ πολλοὶ οἴονται, ἀλλὰ σκληρὸς (203d) καὶ αὐχμηρὸς καὶ ἀνυπόδητος καὶ ἄοικος, χαμαιπετὴς ἀεὶ

Ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν αὑτῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασθαι ἐκ τοῦ Πόρου, κατακλίνεταί (203c) τε παρ᾽ αὐτῷ καὶ ἐκύησε

ὄνομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον γὰρ ἓν τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ ἀμφοτέρων κοινὸν τοῦ τε ἄρρενος καὶ.. θήλεος, νῦν δὲ οὐκ ἔστιν ἀλλ᾽

(189e) ἀλλὰ καὶ τρίτον προσῆν κοινὸν ὂν ἀμφοτέρων τούτων, οὗ νῦν ὄνομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον γὰρ ἓν τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ ἀμφοτέρων

ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα

[…] ἐπεὶ δὲ πράξεώς ἐστι µίµησις, πράττεται δὲ ὑπὸ τινῶν πραττόντων, οὓς ἀνάγκη ποιούς τινας εἶναι κατά τε τὸ ἦθος καὶ τὴν διάνοιαν (διὰ γὰρ τούτων

ἐπιστήµη], δῆλον καὶ ἐκ τῶν πρώτων φιλοσοφησάντων· διὰ γὰρ τὸ θαυµάζειν οἱ ἄνθρωποι καὶ νῦν καὶ τὸ πρῶτον ἤρξαντο φιλοσοφεῖν, ἐξ ἀρχῆς µὲν τὰ πρόχειρα τῶν

τὸ µέντοι πλῆθος καὶ τὸ εἶδος τῆς τοιαύτης ἀρχῆς οὐ τὸ αὐτὸ πάντες λέγουσιν, ἀλλὰ Θαλῆς µὲν ὁ τῆς τοιαύτης ἀρχηγὸς φιλοσοφίας ὕδωρ φησὶν εἶναι (διὸ καὶ