• Aucun résultat trouvé

[ T4 Xénophane, fr. DK 21 B 30 = Sextus Empiricus, M. VII 49 et 110, Plutarque, aud. poet.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Partager "[ T4 Xénophane, fr. DK 21 B 30 = Sextus Empiricus, M. VII 49 et 110, Plutarque, aud. poet. "

Copied!
1
0
0

Texte intégral

(1)

Université de Nantes – Département de philosophie Cours de grec philosophie par Angelo Giavatto (LM & Lettres Classiques) 1

er

semestre 2012-2013 11.10.2012

[ T4 Xénophane, fr. DK 21 B 30 = Sextus Empiricus, M. VII 49 et 110, Plutarque, aud. poet.

17F

καὶ τὸ µὲν οὖν σαφὲς οὔτις ἀνὴρ ἴδεν, οὐδέ τις ἔσται εἰδὼς ἀµφὶ θεῶν τε καὶ ἅσσα λέγω περὶ πάντων·

εἰ γὰρ καὶ τὰ µάλιστα τύχοι τετελεσµένον εἰπών, αὐτὸς ὅµως οὐκ οἶδε· δόκος δ’ ἐπὶ πᾶσι τέτυκται]

T1. Héraclite, fr. DK 22 B 123 = Thémistios 5,69

<φύσις> δὲ καθ’ Ἡράκλειτον <κρύπτεσθαι φιλεῖ>.

T2. Héraclite, fr. DK 22 B 9 = Aristote, EN VIII 2, 1155

b

4

τὸ ἀντίξουν συµφέρον καὶ <ἐκ τῶν διαφερόντων καλλίστην ἁρµονίαν.

T3. Héraclite, fr. DK 22 B 60 et 62 = Hippolyte IX 10 ὁδὸς ἄνω κάτω µία καὶ ὡυτή.

ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι, ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεῶτε.

T4. Héraclite, fr. DK 22 B 12 = Eusèbe PE XV 20

ποταµοῖσι τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐµβαίνουσιν ἕτερα καὶ ἕτερα ὕδατα ἐπιρρεῖ.

T5. Héraclite, fr. DK 22 B 43 = Diogène Laërce IX 2 ὕβριν χρὴ σβεννύναι µᾶλλον ἢ πυρκαϊήν.

T6. Sextus Empiricus M. 7,94-5

τὸν µὲν παραδόντα ( sc. τετρακτύν) λέγοντες Πυθαγόραν (τοῦτον γὰρ

ἐθεοποίουν), τετρακτὺν δὲ ἀριθµόν τινα, ὃς ἐκ τεσσάρων τῶν πρώτων ἀριθµῶν

συγκείµενος τὸν τελειότατον ἀπήρτιζεν, ὥσπερ τὸν δέκα· ἓν γὰρ καὶ δύο καὶ τρία

καὶ τέσσαρα δέκα γίνεται. ἔστι τε οὗτος ὁ ἀριθµὸς πρώτη τετρακτύς, πηγὴ δὲ

ἀενάου φύσεως λέλεκται παρόσον κατ’ αὐτοὺς ὁ σύµπας κόσµος κατὰ ἁρµονίαν

διοικεῖται, ἡ δὲ ἁρµονία σύστηµά ἐστι τριῶν συµφωνιῶν, τῆς τε διὰ τεσσάρων

καὶ τῆς διὰ πέντε καὶ τῆς διὰ πασῶν, τούτων δὲ τῶν τριῶν συµφωνιῶν αἱ

ἀναλογίαι ἐν τοῖς προειρηµένοις τέσσαρσιν ἀριθµοῖς εὑρίσκονται, ἔν τε τῷ ἓν κἀν

τῷ δύο κἀν τῷ τρία κἀν τῷ τέσσαρα.

Références

Documents relatifs

Αὐτὴ εἶναι ἡ παράβασις τοῦ Ἀδὰμ· εἰ δὲ καὶ αἰσθητὰ τὸ μετρήσῃς, τίποτε δὲν σφάλλεις, ὅτι ὁ Παράδεισος, καὶ τὸ ξύλον ἐκεῖνο τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν,

Τί ποιεῖς ὧ γύναι τῷ καιρῷ οὐ πρέποντα πράγματα; Ἆρα σε οὐ μαστίζει χαλεπῶς τὸ συνειδός, ὅ]τε δὲ παραγέγονεν ὁ Πέρσης περὶ τὴν διόσπολιν», traducendoτιπερ ἐν

ἔτι ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς µεταβολῆς ἡ πρώτη ἢ τῆς ἠρεµήσεως, οἷον ὁ βουλεύσας αἴτιος, καὶ ὁ πατὴρ τοῦ τέκνου, καὶ ὅλως τὸ ποιοῦν τοῦ ποιουµένου καὶ τὸ

τὸ µὲν οὖν συνέχον καὶ πραγµατικώτερον εἴρηται· χρὴ δ’ ἐπιµετρεῖν καὶ κατὰ τὴν τῶν προσηγοριῶν χρῆσιν, τοὺς µὲν ἀνεψιοὺς καὶ

ἔστι τε οὗτος ὁ ἀριθµὸς πρώτη τετρακτύς, πηγὴ δὲ ἀενάου φύσεως λέλεκται παρόσον κατ’ αὐτοὺς ὁ σύµπας κόσµος κατὰ ἁρµονίαν διοικεῖται, ἡ δὲ ἁρµονία σύστηµά

« faculté » simplement, comme nous l’avons dit -, qu’à « mettre face à face les choses qui apparaissent aussi bien que celles qui sont pensées». En effet,

Philonous : - Et les apparences perçues par les sens sont des idées (ideas) n’est pas ? Hylas : - Oui, je vous l’ai dit cent fois. […] Philonous : - Les phénomènes ne sont

πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς