man-
dú-
cat
me-
am
car-
nem
et
bi-
bit
me-
um
sán-
gui-
nem,
In
me
ma-
net
et
e
go
in
il-
lo.
V. Non
est
á-
li-
a
ná-
ti-
o
tam
gra
ndis,
quæ
há-
be-
at
de-
os
a
ppro
pi
nquá
ntes
si-
bi,
si-
cut
De-
us
no-
ster
a-
dest
no
bis.
In.
I u
be
Do
mne
be
ne-
dí-
ce-
re.
Chri
Benedictio.
stus
pe
rpé-
tu-
æ
det
no
bis
gáu
di-
a
vi-
tæ.
R. A
men.
Lectio V.
Quemádmodum ígitur uniónem cum Christo profitétur ac firmat consecrátio, ita expiátio eámdem uniónem, et culpas detergéndo ínchoat, et Christi passiónes participándo pérficit, et víctimas pro frátribus offeréndo consúmmat. Atque id sane miseréntis Iesu consílium fuit, cum Cor nobis suum, insígnia passiónis prǽferens ac flammas amóris osténtans, patére vóluit, scílicet ut hinc infinítam peccáti malítiam coniectántes, illinc Reparatiónis caritátem infinítam admiráti, et peccátum veheméntius detestarémur et caritátis ardéntius vicem redderémus. Et vere expiatiónis potíssimum seu reparatiónis spíritus primas semper potiorésque partes hábuit in cultu Sacratíssimo Cordi Iesu exhibéndo, nihílque eo congruéntius orígini, índoli, virtúti, indústriis quæ huic religiónis formæ sunt própriæ, ut rerum memória et usus, sacra item litúrgia atque Summórum Pontíficum acta confírmant.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. R. Deo grátias.
Responsorium 5. R. Is. 53, 7 V. ibid. 53, 12; H224
S
IV
I-
cut
פ
o-
vis
ad
o
cci-
si-
ó-
nemפ
du-
ctus
est,
et
dum
ma-
פ
le
tra
cta-
ré-
tur,
non
a
pé-פ
ru-
it
os
su-
um:
trá-
di-פ
tus
est
ad
mor-
tem,
Ut
vi-
vi-
π
fi-
cá-
ret
pó-
pu-
lum
su-
um.
V.
Trá-
di-פ
dit
in
mo
פ
rtem
á-
ni
פ
mam
su-
am,
et
i
nter
sce-
le-
rá-
tos
re-
pu-
tá-
tus
est.
Ut.
I u
be
Do
mne
be
ne-
dí-
ce-
re.
I
Benedictio.
gnem
su-
i
a
mó-
ris
a
ccé
ndat
De-
us
in
có
rdi
bus
no
stris.
R. A
men.
Lectio VI.
Síquidem cum se conspiciéndum Margarítæ Maríæ exhibéret Christus, caritátis suæ infinitátem prǽdicans, simul, mæréntis instar, tot tantásque sibi inústas ab ingrátis homínibus iniúrias in hæc verba conquéstus est, quæ útinam in piórum ánimis insidérent nulláque unquam oblivióne deleréntur: « En Cor illud, inquit, quod tantópere hómines amávit beneficiísque ómnibus cumulávit, quodque amóri suo infiníto non tantum rédditam grátiam nullam invénit, at contra, obliviónem, negléctum, contumélias, eásque ab iis étiam illátas nonnúnquam, qui amóris peculiáris débito officióque teneréntur ».
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. R. Deo grátias.
Responsorium 6. R. Ps. 146, 5 V. ibid., 6; H101
M
II
A
gnus
πDó
mi-
nus
no-
ster,
et
ma
gna
vi
rtus
e-
ius
Et
sa-
pi-
én-
ti-
æ
e-
ius
non
est
nú
me-
rus.
V. Su
scí-פ
pi-
ens
ma
nsu-
é-פ
tos
פ
Dó
mi-
nus:
hu
mí-פ
li-
ans
au
tem
pe
cca-
tó-פ
res
us-
que
ad
ter-
ram.
Et.
V.
Gló-פ
ri-
a
Pa-
tri.
et
Fí-
li-
o,
et
Spi-
rí-
tu-
i
San-
cto.
Et.
In III. Nocturno
Psalmus 7. Ps. 95, 2
A
II D
N
nu
nti-
á-
te
de
di-
e
in
di-
em
sa-
lu-
tá-
re
e-
ius.
Ps. 95
Ca
ntá-
te
Dó
mi
no
cá
nti-
cum
no-
-
vum,
ca
ntá-
te
Dó
mi
no
om
nis
ter-
-
ra.
Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius; annuntiáte de die in diem salutáre eius.
Annuntiáte inter Gentes glóriam eius, in ómnibus pópulis mirabília eius.
Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis; terríbilis est super omnes deos.
Quóniam omnes dii Géntium dæmónia; Dóminus autem cælos fecit.
Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius, sanctimónia, et magnificéntia in sanctificatióne eius.
Afférte Dómino pátriæ Géntium, † afférte Dómino glóriam, et honórem; afférte Dómino glóriam nómini eius.
Tóllite hóstias, et introíte in átria eius; adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
Commoveátur a fácie eius univérsa terra, dícite in Géntibus quia Dóminus regnávit.
Etenim corréxit orbem terræ, qui non commovébitur, iudicábit pópulos in æquitáte.
Læténtur cæli, et exsúltet terra, † commoveátur mare, et plenitúdo eius: gaudébunt campi, et ómnia, quæ in eis sunt.
Tunc exaltábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: quóniam venit iudicáre terram.
Iudicábit orbem terræ in æquitáte, et pópulos in veritáte sua.
Glória Patri et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. A.
Psalmus 8. Ps. 96, 12
L
V a
Æ
tá
mi-
ni
o
mnes
in Dó-
mi
no
et
co
nfi-
té
mi-
ni
me
mó-
ri-
æ
sa
ncti-
tá-
tis
e-
ius.
Ps. 96
Dó
mi
nus
re
gná-
vit,
e
xsúl
tet
ter-
-
ra,
læ-
tén
tur
í
nsu-
læ
mul-
-
tæ.
Nubes, et calígo in circúitu eius, iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
Ignis ante ipsum præcédet, et inflammábit in circúitu inimícos eius.
Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ, vidit, et commóta est terra.
Montes sicut cera fluxérunt a fácie Dómini, a fácie Dómini omnis terra.
Annuntiavérunt cæli iustítiam eius, et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
Confundántur omnes, qui adórant sculptília; et qui gloriántur in simulácris suis.
Adoráte eum omnes Angeli eius, audívit, et lætáta est Sion.
Et exsultavérunt fíliæ Iudæ propter iudícia tua, Dómine.
Quóniam tu Dóminus altíssimus super omnem terram nimis exaltátus es super omnes deos.
Qui dilígitis Dóminum, odíte malum, † custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum; de manu peccatóris liberábit eos.
Lux orta est iusto, et rectis corde lætítia.
Lætámini iusti in Dómino, et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
Glória Patri et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. A.
Psalmus 9. Ps. 97, 3
V
I a2
I
dé-
runt
o
mnes
fi-
nes
ter-
ræ
sa-
lu-
tá-
re
De-
i
no
stri.
Ps. 97
Ca
ntá-
te
Dó
mi
no
cá
nti-
cum
no-
-
vum,
qui-
a
mi-
ra-
bí-
li-
a
fe-
-
cit.
Salvábit sibi déxtera eius, et bráchium sanctum eius.
Notum fecit Dóminus salutáre suum; in conspéctu Géntium revelávit iustítiam suam.
Recordátus est misericórdiæ suæ, et veritátis suæ dómui Israel.
Vidérunt omnes términi terræ, salutáre Dei nostri.
Iubiláte Deo omnis terra, cantáte, et exsultáte, et psállite.
Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi, in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
Iubiláte in conspéctu Regis Dómini, moveátur mare, et plenitúdo eius, orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini; quóniam venit iudicáre terram.
Iudicábit orbem terrárum in iustítia, et pópulos in æquitáte.
Glória Patri et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen. A.
Versus. Ps. 49, 2-3
V. Ex
Si-
on
spé-
ci-
es
de-
có-
ris
e-
ius.
R.
De-
us
no
ster
ma
ni-
fé
ste
vé
ni-
et.
Pa-
ter
no
ster.
secreto usque ad V. Et
ne
nos
i
ndú
cas
in
te
nta-
ti-
ó
nem.
R. Sed
lí-
be-
ra
nos
a
ma-
lo.
Absolutio.
A ví
ncu-
lis
pe
cca-
tó-
rum
no
stró-
rum
a
bsó
lvat
nos
o
mní
po-
tens
et
mi-
sé-
ri-
cors
Dó
mi
nus.
R. A
men.
I u
be
Do
mne
be
ne-
dí-
ce-
re.
E
Benedictio.
va
ngé-
li-
ca
lé
cti-
o
sit
no
bis
sa-
lus
et
pro-
té
cti-
o.
R. A
men.
Lectio VII. Io. 19, 31-37
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem.
In illo témpore: Iudǽi, quóniam parascéve erat, ut non remanérent in cruce córpora sábbato (erat enim magnus dies ille sábbati), rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura, et tolleréntur. Et réliqua.
Homilia sancti Bernardíni Senénsis.
Ioánnes subdit: Unus mílitum láncea latus eius apéruit et contínuo exívit sanguis et aqua. O amor qui ómnia liquas! quómodo pro redemptióne nostra reliquísti dilectórem nostrum? Nam, ut úndique inundáret amóris dilúvium, super nos ruptæ sunt abýssi magnæ;
scílicet, penetrália Cordis Iesu, quibus, ad íntima progrédiens, dira láncea non pepércit. Sanguis exívit et aqua. Sanguis in redemptiónem, sed étiam in ablutiónem aqua deflúxit; unde formáta est Ecclésia ex látere Christi, ut ætérne únicam atque diléctam a Christo se discat, et ut recognóscat quam displícuit culpa pro qua sanguis divínus ex hómine Deo vivo et mórtuo ita deflúxit. Non enim parva quantitáte constámus, si pro nobis sanguis divínus effúnditur.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. R. Deo grátias.
Responsorium 7. R. Io. 6, 58 V. Eccli. 15, 3
M
VIII
I-
sit
me
vi-
vens
Pa-
ter,
et
e-
go
vi-
vo
prop-
ter
Pa-
trem:
Et
qui
man-
dú-
cat
me,
vi-
vet
pro
pter
me.
V.
Ci-
bá-
vit
e-
os
Dó
mi
nus
pa-
ne
vi-
tæ
et
in-
tel-
lé
ctus.
Et.
I u
be
Do
mne
be
ne-
dí-
ce-
re.
Di-Benedictio.
ví
num
au
xí-
li-
um
má
ne-
at
se
mper
no
bí
scum.
R. A
men.
Lectio VIII.
Aqua ad lítteram non cum sánguine indistíncta deflúxit. Neque enim potuísset ab insipiéntibus comprehéndi, si mixta cum sánguine defluxísset. Et forte totus sanguis deflúxit ex illo divíno córpore in signum totíus amóris effúsi, post quem humor áqueus egréssus est. Quod quidem est alto mystério factum, ut prius egrederétur ex eódem córpore rédimens prétium, deínde aqua in qua multitúdo populórum redémpta significátur. Sunt enim aquæ multæ, pópuli multi; tamen qui ad christiánam fidem pértinent unus fidélis pópulus sunt, ut non sint aquæ, sed aqua quæ manávit ex látere Christi, sicut prima Corinthiórum cápite décimo Apóstolus ait: Unus panis, et unum corpus multi sumus omnes, qui de uno pane et de uno cálice participámus. Et íterum ad Ephésios, cápite quarto, inquit: Unus Deus, una fides, unum baptísma.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. R. Deo grátias.
Responsorium 8. R. CantorV. ibidem; H223
R
VII
Eפ
cés-פ
sit
pa
stor
no-
ster,
fons
ius
trá
nsi-
tum
sol
ob-
scu-פ
rá-
tus
est;
nam
ptus
est,
qui
ca
ptí-פ
vum
te
né
פ
bat
pri-
mum
hó
mi-
nem:
por-
tas
mor-
tis
et
se-
ras
ter
Sa
lvá-
tor
no-
ster
dis-
rú-
pit.
ius
co
nspé
פ
ctum
mors
fu
פ
git,
ius
vo-פ
cem
mó
rtu-
gunt;
vi-
dé
ntes
au
tem
rtis
co
nfrác-
tæ
sunt.
tri
פ
Spi-
San-
cto.
I u
be
Do
mne
be
ne-
dí-
ce-
re.
Ad
Benedictio.
so-
ci-
e-
tá-
tem
cí-
vi-
um
su
pe
rnó-
rum
pe
rdú
cat
nos
Rex
A
nge-
ló-
rum.
R. A
men.
Lectio IX.
Notánter tamen adverténdum est quod latus Christi apértum dícitur, non vulnerátum; quóniam próprie vulnus prætérquam in vivo córpore fíeri nequit. Ait enim Evangelísta Ioánnes: Unus mílitum láncea latus eius apéruit; ut, apérto látere, cognoscámus dilectiónem Cordis sui usque ad mortem, et ad illum ineffábilem amórem eius ingrediámur quo ille ad nos procéssit. Accedámus ergo ad Cor eius, Cor altum, Cor secrétum, Cor ómnia cógitans, Cor ómnia sciens, Cor díligens, immo amóre ardens; et apértam portam intelligámus saltem in amóris veheméntia; cordifórmes ingrediámur ad secrétum ab ætérno abscónditum, nunc vero in morte quasi apérto látere revelátum;
quóniam apértio láteris ætérni templi apertiónem demónstrat, ubi ómnium exsisténtium consummáta est felícitas ætérna.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. R. Deo grátias.
Hymnus Ambrosianus Tonus Simplex
T
III
E
De-
um
lau
dá-
mus:
te
Dó
mi
num
co
nfi-
té
mur.
Te
æ-
té
rnum
Pa
trem
o
mnis
te
rra
ve
ne-
rá-
tur.
Ti-
bi
o
mnes
A
nge-
tes:
bim
phim
i
nce
pro
clá
mant:
Sa
nctus:
Sa
nctus:
Sa
nctus
Dó
mi
nus
oth.
Ple
ni
sunt
rra
tis
glo-
ri-
ó
sus
A
po
sto-
ló-
rum
cho-
rus:
Te
Pro
phe-
tá-
rum
lau
dá-
bi-
lis
nú
me-
rus:
Te
Má
rtyr-
um
ca
ndi-
dá-
tus
lau
dat
rci-
tus.
Te
per
o
rbem
te
rrá-
rum
sa
ncta
tur
E
cclé-
trem
tis:
ndum
rum,
cum
nctum
quo
que
Pa-
rá
cli-
tum
Spí-
ri-
tum.
Tu
Rex
Chri
ste.
tris
se
mpi-
té
rnus
ndum
su
sce
ptú
rus
hó
mi-
nem,
non
sti
Ví
rgi-
nis
ú-
te-
rum.
cto
mo
rtis
sti
cre
dé
nti
bus
re
gna
cæ-
ló-
rum.
xte-
ram
des,
tris.
Iu
dex
cré
de-
ris
e
sse
ve
ntú
rus.
Te
Genua nunc flectantur omnia.
mus,
lis
quos
pre-
gui
sti.
nctis